Κάποτε θέλησε να επισκεφθεί και πάλι τους Αγίους Τόπους. Είχε έλθει ένα ρωσικό πλοίο που πήγαινε στα Ιεροσόλυμα. Δεν είχε χρήματα και παρακάλεσε τον καπετάνιο να τον πάρει δωρεάν. Ο καπετάνιος πολύ τον ευλαβήθηκε και όχι μόνο τον πήρε, αλλά του έδωσε και χρήματα, για να προσευχηθεί γι αυτόν και να προσφέρει και στα ιερά προσκυνήματα.
Όταν έφτασε εκεί άρχισε να επισκέπτεται σαν ταπεινός προσκυνητής τους ναούς και τα μοναστήρια. Σε πολλά μέρη ήθελαν να τον κρατήσουν κοντά τους. Δεν ήξερε όμως αν αυτό ήταν θέλημα Θεού. Όταν έμαθε πως σε κάποιο ασκητήριο ήταν ένας ενάρετος μοναχός, πήγε να τον συμβουλευτεί. Στη σκέψη του, δύο πράγματα υπήρχανμ να μείνει στα Ιεροσόλυμα ή να επιστρέψει στο Άγιο Όρος. Την ώρα που χτυπούσε την θύρα του ασκητή, ακούει: "Άγιον Όρος,...Άγιος Όρος...¨Ακόμη δεν τον είχε δει. Τον παρακάλεσε να του ανοίξει να πάρει την ευλογία του και να επιστρέψει δίχως άλλο στο Περιβόλι της Παναγίας.
Εδώ εκτός από τους μοναχούς, ξαναβρήκε τους παλιούς του φίλους, τ'άγρια ζώα της ερήμου, που τ'αγαπούσε πολύ. Κι αυτό το έμαθα όταν μια ημέρα είχα πάει στην καλύβη του να μαζέψω λίγες ελιές που βρίσκονταν εκεί. Την ώρα που μάζευα ήλθε κοντά μου να με δει κι άκουσα ένα θόρυβο στο κελλί του. Του είπα να κλείσει την πόρτα του και μου λέει: "Εγκώ αγκαπώ, ντεν είναι κακό, αυτό φίλος". Έρχεται, μου έλεγε, να παρεί αυτό που θέλει και να φύγει. Θα ήταν καμμιά αλεπού ή κανένα τσακάλι. Θαύμασα για την πολλή του απλότητα που έκρυβε αγιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου