Ήταν το μεγάλο πανηγύρι της Παναγίας του Δεκαπενταύγουστου, που τα παλιά χρόνια κρατούσε δεκαπέντε ημέρες στις Καρυές και οι Πατέρες από όλα τα μέρη κι από την έρημο φέρνανε να πουλήσουν το εργόχειρο τους.
Το 1901-3 που ησύχαζε στο Άγιον Όρος σαν εξόριστος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ όταν βρέθηκε στις Καρυές απέναντι από το Ναό του “Πρωτάτου”, μπροστά στο εκκλησάκι του “Αγίου Νικολάου”, που είναι και το Κοιμητήρι των κοσμικών που πεθαίνουν στο Άγιο Όρος, εκεί ο Πατριάρχης διέκρινε να κάθεται ένα Γεροντάκι, με το κομποσχοίνι στο χέρι να λέει την ευχή και να πουλάει το εργόχειρο του, που ήταν κομποσχοίνια.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ πρόσεξε το Γεροντάκι αυτό και του έκανε εντύπωση το σεβάσμιο του παρουσιαστικού και το ταπεινό του ύφους του. Ρώτησε και του είπαν πως είναι Πνευματικός και πωλεί το εργόχειρο του. Πλησίασε, αγόρασε ένα κομποσχοίνι και τον ρώτησε: “Σεβαστέ Γέροντα, μου είπαν πως είσαι Πνευματικός και θέλω να έρθω στην Καλύβα σου να εξομολογηθώ. Πού μένεις;”.
Ο Πατριάρχης δε φορούσε εγκόλπιο ή κανένα άλλο διακριτικό για να γνωρίζεται, αλλά περιφερόταν σαν απλός μοναχός.
Ο Πνευματικός δεν γνώριζε πως είναι Πατριάρχης και με όλη την απλότητα που τον διέκρινε, του απάντησε: “Παναγιώτατε, δεν μπορείς να μπεις στην Καλύβα μου, γιατί είναι πολύ χαμηλή και συ όπως βλέπω είσαι πολύ ψηλός”. Πράγματι ήταν πρώτο ανάστημα αλλά ο Πνευματικός δεν εννοούσε αυτό, παρά με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος γνώρισε το αταπείνωτο και αγέρωχο του χαρακτήρα του.
Ο Πατριάρχης είπε στον Πνευματικό: “Αγαπητέ θα σκύψω κι έτσι θα μπορέσω να μπω και να χωρέσω στο Καλύβι σου. Στην ανάγκη θα μπω και σέρνοντας, Είναι τόσο χαμηλό;”
Ο Πνευματικός τότε είπε στον Πατριάρχη: “Παναγιώτατε, αν έσκυβες τον αυχένα σου, θα ήσουνα στο θρόνο σου τώρα!”.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ όταν άκουσε αυτά, έμεινε εμβρόντητος κι όταν έμαθε πως ο Πνευματικός δεν ήξερε την ιδιότητα του, όπως ομολογούσε ο ίδιος, πολύ ωφελήθηκε παίρνοντας ένα μάθημα ταπεινώσεως. Ο δε Πνευματικός, λέγουν, πως ήταν ο περιβόητος για την αρετή και το προορατικό και διορατικό του χάρισμα παπα-Γρηγόρης, που έμενε στα ησυχαστικά Καλύβια της Μικρής Αγίας Άννης.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Γεροντικό του Αγίου Όρους”, Ανδρέου Μοναχού Αγιορείτου (Εκδόσεις Άθως)
Το 1901-3 που ησύχαζε στο Άγιον Όρος σαν εξόριστος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ όταν βρέθηκε στις Καρυές απέναντι από το Ναό του “Πρωτάτου”, μπροστά στο εκκλησάκι του “Αγίου Νικολάου”, που είναι και το Κοιμητήρι των κοσμικών που πεθαίνουν στο Άγιο Όρος, εκεί ο Πατριάρχης διέκρινε να κάθεται ένα Γεροντάκι, με το κομποσχοίνι στο χέρι να λέει την ευχή και να πουλάει το εργόχειρο του, που ήταν κομποσχοίνια.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ πρόσεξε το Γεροντάκι αυτό και του έκανε εντύπωση το σεβάσμιο του παρουσιαστικού και το ταπεινό του ύφους του. Ρώτησε και του είπαν πως είναι Πνευματικός και πωλεί το εργόχειρο του. Πλησίασε, αγόρασε ένα κομποσχοίνι και τον ρώτησε: “Σεβαστέ Γέροντα, μου είπαν πως είσαι Πνευματικός και θέλω να έρθω στην Καλύβα σου να εξομολογηθώ. Πού μένεις;”.
Ο Πατριάρχης δε φορούσε εγκόλπιο ή κανένα άλλο διακριτικό για να γνωρίζεται, αλλά περιφερόταν σαν απλός μοναχός.
Ο Πνευματικός δεν γνώριζε πως είναι Πατριάρχης και με όλη την απλότητα που τον διέκρινε, του απάντησε: “Παναγιώτατε, δεν μπορείς να μπεις στην Καλύβα μου, γιατί είναι πολύ χαμηλή και συ όπως βλέπω είσαι πολύ ψηλός”. Πράγματι ήταν πρώτο ανάστημα αλλά ο Πνευματικός δεν εννοούσε αυτό, παρά με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος γνώρισε το αταπείνωτο και αγέρωχο του χαρακτήρα του.
Ο Πατριάρχης είπε στον Πνευματικό: “Αγαπητέ θα σκύψω κι έτσι θα μπορέσω να μπω και να χωρέσω στο Καλύβι σου. Στην ανάγκη θα μπω και σέρνοντας, Είναι τόσο χαμηλό;”
Ο Πνευματικός τότε είπε στον Πατριάρχη: “Παναγιώτατε, αν έσκυβες τον αυχένα σου, θα ήσουνα στο θρόνο σου τώρα!”.
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ όταν άκουσε αυτά, έμεινε εμβρόντητος κι όταν έμαθε πως ο Πνευματικός δεν ήξερε την ιδιότητα του, όπως ομολογούσε ο ίδιος, πολύ ωφελήθηκε παίρνοντας ένα μάθημα ταπεινώσεως. Ο δε Πνευματικός, λέγουν, πως ήταν ο περιβόητος για την αρετή και το προορατικό και διορατικό του χάρισμα παπα-Γρηγόρης, που έμενε στα ησυχαστικά Καλύβια της Μικρής Αγίας Άννης.
Απόσπασμα από το βιβλίο “Το Γεροντικό του Αγίου Όρους”, Ανδρέου Μοναχού Αγιορείτου (Εκδόσεις Άθως)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου