Η θαυματουργική εμφάνιση της Παναγίας

Τον κάθε επισκέπτη του τον θεωρούσε φίλο και απεσταλμένο από τον Θεό. Ο, τι του πρόσφερε το κρατούσε κι αν δεν το είχε ανάγκη το έδινε αμέσως σε άλλον. Ενώ δεν είχε τίποτε, θεωρούσε πλούσιο τον εαυτό του. "Εγκώ πλούσιος, ντόξα τω Θεώ", έλεγε. Το δόξα τω Θεώ το είχε συνέχεια στο στόμα του.
Άντεχε πολύ στη νηστεία και κάποτε, που είχα να πάω πολλές ημέρες, αντίκρυσα το εξής θαυμαστό. Σ' εποχή που δεν υπήρχαν δαμάσκηνα και άνθρωπος είχε ημέρες να τον επισκεφθεί, βλέωπ στο κελλί του πολλά από αυτά, φρέσκα και ωραία. Τον ρώτησα που τα βρήκε. "Παιντί μου, άντρωπος Θεού", μου απάντησε. Πίστεψα πως άγγελος του τα πήγε.
Τότε μου διηγήθηκε κι ένα άλλο θαύμα, που του είχε συμβεί στη Ρωσία. Ήταν απο τη Σιβηρία και εκεί είχαν πολύ σιτάρι και το ψωμί τους ήταν άσπρο. Όταν περιόδευε τα ρωσσικά μοναστήρια έφτασε στη Μόσχα. Λίγο πιο έξω, εκεί, έτρωγαν μαύρο ψωμί, που δεν μπορούσε να το φάει και για μέρες ήταν νηστικός. Περνώντας έξω απο ένα φούρνο βλέπει μια γυναίκα να του δίνει ένα κάτασπρο ψωμί, ζεστό. Χρήματα δεν είχε και μπήκε μέσα στον φούρνο να την ευχαριστήσει. Ρώτησε τον φούρναρη, που πήγε η γυναίκα που του έδωσε το ψωμί. Του απαντά πως καμμιά γυναίκα δεν βγήκε από το μαγαζί του. Όταν μάλιστα είδε το ψωμί στα χέρια του να αχνίζει και σ'ολη την επαρχία τους να μην υπάρχει τέτοιο, έκθαμβος ένιωσε πως ήταν η Παναγία. Ξέσπασε σε δάκρυα συγκινήσεως και ο φούρναρης μ'ευλάβεια έλαβε λίγο απ'το ψωμί για ευλογία. Ευχαρίστησαν και οι δύο την Θεοτόκο. Με το ψωμί αυτό πέρασε όλο τον υπόλοιπο καιρό που έλειπε απ'το σπίτι του. Το θαύμα αυτό τον έκανε ν'αποφασίσει τη μοναχική του αφιέρωση.
Έλεγε πάντα ο μακάριος Γέροντας παπα Τύχων, πως ο ερημίτης έχει ευλογία να κρατά μόνο τ'απαραίτητα χρήματα για τα σαρανταλείτουργα. Γύρω απ'την καλύβα του μπορεί να έχει τρία κλήματα για να παίρνει σταφύλια, λίγες ελιές για το λάδι κι ένα μικρό κήπο για τα λαχανικά του. Αυτά να του είναι αρκετά και να μη λησμονεί την ελεημοσύνη, καθώς έκανε ο ίδιος. Αν καμιά φορά του περίσσευαν χρήματα τα έστελνε σε ένα μπακάλη στις Καρυές, λέγοντας του: "Παρακαλώ κάνε αγκάπη, να πάρει ψωμί και να ντώσει φτωχό άντρωπο, αυτό που έχει ανάγκη...".