Ασθένειες και φάρμακα

Κάποτε αρρώστησε από ρευματισμούς και δεν μπορούσε να περπατήσει. Ο γιατρός του είπε πως πρέπει να πάει στον κόσμο να κάνει ιαματικά λουτρά θερμά. Επειδή δεν ήθελε να πηγαίνει στον κόσμο, σκέφτηκε το εξής. Έφτιαξε μια μεγάλη λεκάνη, εκεί στην έρημο, κι έκανε τα λουτρά. Έβραζε ρίγανη, την έριχνε στη λεκάνη κι έτσι πλενόταν. Ο Θεός είδε την υπομονή του και τον έκανε καλά.
Όταν κρύωνε είχε σ'ένα μπουκάλι οινόπνευμα με πιπεριές καυτερές και με αυτό έκανε μόνο του εντριβή. Μόνος του γιατρευόταν. Είχε βρεί ένα κύλο γυριστό κι είχε δεμένο ένα σφουγγάρι και με αυτό έκανε εντριβές. Όταν τον ρώτησα τι είναι, μου είπε: "Αυτό ντικό μου παραγιό".
Του είχα πάει μερικά κινίνα και πότε - πότε τα χρησιμοποιούσε. Όταν του τελείωσαν έγραφε με το χαρακτηριστικό χαριτωμένο του ιδίωμα: "Παρακαλώ κάνετε αγκάπη, έχω ανάγκη πικρό κόκκινο φάρμακο".
Φυσικά πάνω απ'όλα είχε την ελπίδα του στον Θεό και την Παναγία. Η εμπιστοσύνη του στην Θεοτόκο ήταν τέτοια που, όταν ο υποτακτικός του π. Παΐσιος πήγε στη Θεσσαλονίκη να χειρουργηθεί για σοβαρό πρόβλημα, ο παπα Τύχων έλεγε σε επισκέπτες οτι όταν γυρίσει θα του βάλει κανόνα, γιατί ενώ η Παναγία στο Άγιον Όρος τα έκανε όλα άσπρα, ο Παΐσιος μαυρίζει. Έλεγε: "Παναγία γιατρό. Παναγία φάρμακο. Όλα Παναγία άσπρα. Παΐσιο μαυρίζει. Παΐσιο πήγε Σαλονίκη γιατρό. Άμα έρτη βάλει κανόνα".
Όταν επέστρεψε ο π. Παΐσιος και πήγε να δει τον Γέροντα του είπε απότομα: "Ώστε έτσι ε! Ντεν κάνει υπακοή!"