Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Επιστολή Τέταρτη - Παιδί μου, εάν προσέχης ο,τι σου γράφω


Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχήν. Μην παύης καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσης μέσα σου και κατόπιν θα την παραλάβη ο νους. Μην ξεθαρρεύης στους λογισμούς, διότι μαλθακώνεσαι και μολύνεσαι.
Ευχή, βια φύσεως διηνεκής, και θα ιδής πόσην Χάριν θα λάβης.
Η ζωή του ανθρώπου παιδί μου, είναι θλίψις, διότι είναι στη εξορία. Μη ζητής τελείαν ανάπαυσιν. Ο Χριστός μας εσήκωσε τον σταυρόν, και ημείς θα σηκώσωμεν. Όλας τα θλίψεις εάν τας υπομένωμεν, ευρίσκομεν Χάριν παρά Κυρίου. Δι'αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζώμεθα δια να δοκιμάζη τον ζήλον και την αγάπην προς αυτόν όπου έχομεν. Δι' αυτό χρεία υπομονής. Χωρίς υπομονήν δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μανθάνει τα πνευματικά, δεν φθάνει εις μέτρα αρετής και τελειώσεως.
Αγάπα τον Ιησούν και λέγε αδιάλειπτα την ευχήν και αυτή σε φωτίζει εις την οδόν του. Πρόσεχε να μην κατακρίνης. Διότι από αυτό παραχωρεί ο Θεός και φεύγει η Χάρις και σε αφήνει ο Κύριος να πέφτης, να ταπεινώνεσαι, να βλέπης τα ιδικά σου σφάλματα. Αλλ'όταν υποχωρή η Χάρις να δοκιμασθή ο άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή. Σύ όμως τότε μην χάνης την προθυμίαν σου, αλλά φώναζε διαρκώς την ευχήν με βίαν, με το ζόρι, με πόνον πολύν. "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" Και πάλιν πολλάκις το αυτό συνεχώς. Και ως ατενίζων νοερώς τον Χριστόν να του λέγης: "...Δόξα σοι, δόξα σοι ο Θεός μου". Και υπομένων πάλιν θα έλθη η Χάρις, πάλιν η χαρά. Όμως και πάλιν ο πειρασμός και η λύπη. η ταραχη και τα νεύρα. Αλλά και πάλιν αγώνας, νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται μέχρις ότου ολίγον ολίγον καθαρίζεσαι από τα πάθη και γίνεσαι πνευματικός...
Η άσκησις παιδί μου, θέλει στερήσεις. Θέλει αγώνα και κόπον πολύν. Θέλει να φωνάζης ημέραν και νύκτα προς τον Χριστόν. Θέλει υπομονήν εις όλους τους πειρασμούς και τας θλίψεις. Θέλει να πνίξεις θυμόν και επιθυμίαν.
Θα κουρασθής πολύ έως να εννοήσης οτι προσευχή χωρίς προσοχήν και νήψιν είναι απώλεια χρόνου, κόπος χωρίς πληρωμήν. Πρέπει εις όλας τας αισθήσεις μέσα έξω να στήσης άγρυπνον φύλακα την προσοχήν, διότι χωρίς αυτής ο νους και της ψυχής αι δυνάμεις διαχέονται στα μάταια και συνήθη, ωσάν το άχρηστο νερό που τρέχει στους δρόμους. Ουδείς ποτέ εύρε προσευχήν χωρίς προσοχήν και νήψιν. Ουδείς ποτέ ηξιώθη να ανεβή προς τα άνω χωρίς πρώτον να καταφρονήση τα κάτω.

(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής και η Πατερική Παράδοσις - Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου